پلاستیک انواع مختلفی دارد. و این باعث می شود که بازیافت همه پلاستیک ها به یک شکل غیرممکن شود. با این حال، دو روش برای بازیافت پلاستیک وجود دارد. در مقاله قبلی درباره اینکه بازیافت پلاستیکی چیست صحبت کرذیم. در این مقاله دررباره مراحل بازیافت صحبت خواهیم کرد.
این روش رایج ترین روش بازیافت است. نام دیگر آن بازیافت مکانیکی است. این روش برای بازیافت ترموپلاستیک ها مناسب است. روش بازیافت سنتی شامل ذوب پلاستیک و پردازش آنها به محصولات پلاستیکی جدید است. پس از اینکه بازیافت‌کنندگان پلاستیک را ذوب کردند، آنها را از طریق فرآیندی به نام قالب‌گیری تزریقی به محصولات جدیدی تبدیل می‌کنند.
بازیافت پیشرفته فرآیندی است که از طریق آن مواد شیمیایی باعث تجزیه مواد پلاستیکی می شود. این روش از سه تکنیک دیگر تشکیل شده است. این تکنیک ها شامل تجزیه در اثر حرارت، بازیافت شیمیایی و تبدیل به گاز است. پیرولیز تکنیکی است که شامل بازیافت زباله های پلاستیکی به نفت خام است. بازیافت شیمیایی مستلزم تبدیل یک پلیمر به مونومر آن است که می تواند محصولات جدیدی ایجاد کند. به عنوان مثال، میتوانیم از بازیافت شیمیایی برای ساخت نایلون استفاده کنیم. گازی شدن، پلاستیک را به گاز تبدیل می کند. تولیدکنندگان از گاز حاصل از این فرآیند برای تولید انرژی استفاده می کنند.
بازیافت سنتی و پیشرفته هر دو مزایای خود را دارند. با این حال، استفاده از هر یک از دو روش بستگی به امکانات موجود دارد. محصول نهایی که یک بازیافت کننده قصد تولید آن را دارد، روش بازیافت را نیز تعیین میکند. با این وجود، همه روش ها شامل مراحل مشابه در طول بازیافت هستند. این مراحل را در قسمت بعدی به شما خواهیم گفت.
بازیافت پلاستیک به سختی تولید محصولات پلاستیکی جدید نیست. با این وجود، بازیافت پلاستیک ساده هم نیست. شامل فرایندهای دقیق و نیازمند توجه به جزئیات است. فرآیندها ممکن است ماه ها طول بکشد. صرف نظر از نوع پلاستیک و کاربرد آن، معمولاً مراحل کلی بازیافت را یکسان است. در اینجا شش مرحله ضروری برای بازیافت مواد پلاستیکی را آورده ایم.
اولین قدم برای بازیافت پلاستیک، جمع آوری زباله های پلاستیکی است. اگرچه ممکن است این فرآیند کار آسانی به نظر برسد، اما کاملاً اینطور نیست.
در این مرحله، کارمندان یا داوطلبان برای جمع‌آوری زباله های پلاستیکی از خانه ها، ادارات و مکان‌های عمومی دست به کار میشوند. برخی از مناطق دارای مکان های جمع آوری هستند که در آن افراد می توانند پلاستیک های خود را دور بریزند. برخی نیز سطل های بازیافت را در اطراف مکان های عمومی، مناطق مسکونی و مناطق صنعتی قرار می دهند تا جمع آوری آسان شود. مردم می توانند زباله های پلاستیکی خود را در این سطل ها بریزند. این سطل ها جدا از سطل های زباله معمولی هستند. سپس سطل‌های بازیافت جمع‌آوری میشوند و برای ادامه فرآیند به بازیافت کنندگان منتقل میشوند. بازیافت‌کنندگان در این مرحله انواع پلاستیک را بازیابی کرده و به منطقه جمع‌آوری می‌فرستند.
پس از جمع‌آوری، بازیافت‌کنندگان پلاستیکی را که جمع‌آوری کرده‌اند به مراکزی می‌فرستند که در آنجا پلاستیک‌ها را بر اساس انواع جدا می‌کنند. همانطور که می دانید پلاستیک ها از نظر اندازه، رنگ، ضخامت و کاربرد متفاوت هستند. در این فرآیند، ماشین‌های بازیافت، پلاستیک‌ها را بر اساس خواص مواد مرتب می‌کنند.
اغلب، رنگ و محتوای رزین در پلاستیک ملاکی است که بازیافت‌کنندگان بر اساس آن پلاستیک‌ها را مرتب می‌کنند. مرتب سازی ضروری است زیرا به بازیافت‌کنندگان اجازه می‌دهد بدانند کدام ماده در پلاستیک وجود دارد و چگونه بازیافت میشود.
پس از دسته بندی پلاستیک ها، آنها را می شویند تا ناخالصی ها را از بین ببرند. این ناخالصی ها در پلاستیک عبارتند از برچسب های کاغذی، کثیفی و ذرات دیگر. شستشوی پلاستیک همچنین چسب و مواد شیمیایی اضافی را که ممکن است در مواد پلاستیکی وجود داشته باشد حذف میکند. شستشو ضروری است زیرا عدم حذف ناخالصی ها ممکن است به محصول جدید آسیب برساند. علاوه بر این، آلاینده های موجود در محصولات پلاستیکی مواد پلاستیکی نیستند و ممکن است قابل بازیافت نباشند.
این فرآیند بلافاصله پس از شستشوی پلاستیک انجام می شود. بازیافت پلاستیک در حالت توسعه یافته غیرممکن است. نیاز به تغییر اندازه مواد پلاستیکی به شکلی وجود دارد که قابل بازیافت باشد. در فرآیند چهارم، پلاستیک در خردکن ها قرار می‌گیرد تا پلاستیک به ریز تبدیل شود.
پردازش یک ماده پلاستیکی که به قطعات کوچک بریده شده، راحت‌تر از زمانی است که به شکل اصلی خود است. خرد کردن همچنین امکان پردازش مجدد پلاستیک را به مواد دیگر به غیر از محصولات پلاستیکی فراهم می کند. تغییر اندازه همچنین شناسایی عناصری مانند فلز را که بازیافت‌کنندگان در حین شستشو نتوانستند کشف کنند، آسان‌تر میکند.
پس از تکمیل تغییر اندازه، فرآیند بعدی شناسایی و جداسازی مواد پلاستیکی است. در این فرآیند، ذرات پلاستیک تحت مراحل آزمایش قرار می گیرند. دلیل آزمایش پلاستیک ها تشخیص کلاس و کیفیت پلاستیک است. سپس مواد پلاستیکی بر اساس ویژگی هایشان برای پردازش بیشتر جدا می شوند. چندین ویژگی در این فرآیند آزمایش میشود. یکی از این ویژگی ها تراکم است. بازیافت‌کنندگان این ذرات پلاستیکی را در یک ظرف آب قرار می‌دهند تا چگالی پلاستیک را تعیین کنند.
کیفیت دیگری که این فرآیند برای آن آزمایش می کند، طبقه بندی ضخامت مواد پلاستیکی است. و برای این ارزیابی، بازیافت‌کنندگان ذرات پلاستیک را در یک تونل باد قرار می‌دهند. پلاستیک ضخیم تر و بزرگتر در انتهای تونل باد باقی می ماند. شناور خواهند شد.
در این مرحله همچنین پارامتر های دیگری مانند رنگ و نقطه ذوب پلاستیک را مشخص می کنند. پس از انجام مراحل شناسایی، ذرات پلاستیک را جدا کرده و برای پردازش بیشتر می فرستند.
ترکیب کردن آخرین فرآیند در بازیافت پلاستیک است. این مرحله جایی است که بازیافت‌کنندگان ذرات پلاستیک را به موادی تبدیل می‌کنند که تولیدکنندگان می‌توانند آنها را تولید کنند. ترکیب شامل خرد کردن و ذوب ذرات پلاستیکی است. به این فرآیند اکستروژن نیز می گویند.
گاهی اوقات، بازیافت‌کنندگان پلاستیک را به مناطق مختلف منتقل می‌کنند تا بتوان آنها را بازیافت کرد. بازیافت‌کنندگان ممکن است به دلیل ویژگی‌های مرحله پنج، مواد را به کارخانه‌های دیگر منتقل کنند. یک شرکت بازیافت ممکن است ظرفیت پردازش تمام انواع پلاستیکی که شناسایی می کند را نداشته باشد.
در پایان این مرحله، محصولات جدید پلاستیکی و غیر پلاستیکی از فرآوری نشأت می‌گیرند. این فرآیند نهایی نیز بیشترین زمان و انرژی را مصرف می کند.
پس از همه اینها، مواد پلاستیکی جدیدی ظاهر می شوند.
اکنون ممکن است تعجب کنید که چرا بازیافت یک انتخاب عالی است. از این گذشته، این فرآیند دست و پا گیر به نظر می رسد و شما باید آن را بر اساس مزایای آن توجیه کنید. خوب، واقعیت این است که مزایای مختلفی دارد. و این مزایا دلیلی است که شما باید بازیافت را تشویق کنید.
پس این فواید چیست؟
پلاستیک ها در زندگی روزمره ما اهداف زیادی را دنبال می کنند. این مقاله بازیافت پلاستیک و مزایایی که جهان در صورت بازیافت پلاستیک به دست می آورد را توضیح داده است. بنابراین، وقتی بطری پلاستیکی را خالی می‌کنید، آن را دور نیندازید. مطمئن شوید که پلاستیک را به گونه ای دور بریزید که امکان بازیافت آن وجود داشته باشد.
